Herinner het me nog als de dag van gisteren: de leuke Reaal reclame in de jaren '90 met Rijk de Gooyer. Een paar weken geleden, kregen wij een niet zo'n leuk bericht van de afdeling personeelszaken van Bjorn's werk. Moest toen accuut denken aan de slogan: Foutje! Bedankt!
Afgelopen september is Bjorn van baan veranderd. Hij werkt momenteel voor een Amerikaanse firma met hoofdkantoor in Allentown PA en is derhalve erg veel in Amerika. Dat is niet zo handig als de rest van de family in Duitsland woont en we keken er erg naar uit om volgend jaar oktober weer terug te verhuizen naar Amerika. Het gezin herenigd zeg maar. De verwachting was, dat we eind september 2015 onze visa zouden hebben en dan begin oktober de oversteek konden maken.
Ons hele leven stond sinds afgelopen september in het teken van de op handen zijnde verhuizing naar Amerika. In november (2014) zou ik met Bjorn meereizen naar de USA en dan alvast mijn lichtje opsteken bij scholen, huizen etc. Zeg maar een pre-housing trip. Het idee was dan in februari 2015 terug te gaan voor de echte housing trip en dan in het voorjaar/ zomer van 2015 alles in gereedheid te brengen zodat we in het najaar alleen nog maar de koffers en dozen uit hoefden te pakken.
Ik was al hartstikke druk met het organiseren van de november trip toen ik amper een week voor vertrek de onheilstijding kreeg. Bjorn aan de telefoon: "Ing, er zijn problemen met de visa voor volgend jaar..." Eerst hoopten we nog dat het wel los zou lopen maar nadat ik online enige studie gedaan had, was het me al wel duidelijk dat het helemaal niet los zou lopen. Eigenlijk had ik me beestachtig moeten verheugen op mijn trip naar Amerika maar ik moet eerlijk bekennen, dat ik op dat moment het liefst niet meer was gegaan. Onze wereld lag toch wel een beetje in puin.
Het is inmiddels duidelijk dat er iemand flink heeft lopen blunderen met betrekking tot onze visa. Geen zin om Zwarte Piet (pffff!) aan iemand toe te spelen, gebeurd is gebeurd. De visa die we hoopten te krijgen, krijgen we absoluut niet. We zijn nu in het proces om een ander visum aan te vragen. Daar komen we wel voor in aanmerking, maar er zit een nadeel aan: het betreft een lottery system. Nu zijn onze kansen in die loterij niet echt slecht maarja, je moet wel even het geluk hebben. Pas eind april zullen we weten of we een visa hebben. Als we winnen in de loterij, dan kunnen we eind september vertrekken naar de de USA.
Maar zonder visa kunnen we niet in Amerika gaan wonen, punt uit. In Duitsland blijven, doen we niet. Naar Nederland verhuizen is ook geen optie meer. Een alternatief is in de maak, maar het is te vroeg daar iets over te zeggen. Zoals we nu leven, is zeker op termijn niet vol te houden. Bjorn zit meer dan 90% van de tijd in Amerika en we zien hem amper; maar een paar dagen per maand. Voor hem is het natuurlijk ook loodzwaar om elke week of eenmaal per twee weken naar de USA op en neer te reizen. Geen houdbare situatie, voor niemand.
Vorige week heb ik Bjorn vergezeld op een trip naar de andere kant van de plas. Ik moest flink omschakelen: geen pre-housing trip maar een 'gewone' trip. Natuurlijk word ik er altijd hartstikke blij van om in Amerika te zijn, maar het was natuurlijk niet de trip waar ik zo ontzettend naar uit heb gekeken. Mijn gedachten moesten echt 180 graden om. Maar dat is wel gelukt hoor! Heb twee lieve vriendinnen bezocht, heb me voor laten lichten op een school en heb me helemaal suf geshopt. Daar wordt een mens best blij van! In plaats van rond te rijden op jacht naar huizen in New Jersey, zijn Bjorn en ik op de vrije zaterdag naar NYC gegaan en dat is altijd een feestje. Ik mocht Bjorn ook nog vergezellen op een doordeweekse dag naar NYC omdat hij daar een board meeting had. Hij aan het werk en ik aan de wandel in 'the city that never sleeps'. Het kan beroerder, toch?!
We zullen wel zien wat het gaat worden eind april. Ijzer met handen breken kunnen we helaas niet en we zijn aan de loterijgoden overgeleverd. Na de kerstvakantie ga ik maar weer eens richting het reisbureau om een fijne voorjaarstrip naar de Caribbean te boeken. We hebben immers tijd. Vanaf eind april, als we weten waar we aan toe zijn, zullen we het echt druk gaan krijgen. In verband met de verhuizing naar Amerika of in verband met de verhuizing naar ??? Natuurlijk komt het allemaal wel goed en zijn er veel ergere dingen. Maar ik kan dit soort foutjes toch niet waarderen. Wil er graag voor bedanken!
