expr:class='"loading" + data:blog.mobileClass'>

donderdag 9 juli 2015

Auf Wiederschnitzel!

En ineens is het dan zover: de verhuizing staat voor de deur. Beetje dubbel is het wel. Meiden waarmee je jarenlang zo'n fijne tijd hebt gehad, zie je ineens voor de laatste keer. Nog een keer een hug, een kus, zwaaien en dan is het voorbij. En dat vele malen tijdens deze laatste weken. Toch blijf ik positief, omdat ik er echt van overtuigd ben, dat ik ook hier in Duitsland weer vriendschappen heb opgedaan voor het leven. 'Till we meet again' zeiden we dus.

Ik ben erg nieuwsgierig wat Polen ons gaat brengen en hoe lang we het er uit gaan houden. We dachten anderhalf jaar, hooguit twee jaar in Duitsland te wonen en zie hier, het werden er bijna vier. Hoewel het vertrouwd voelde om hier te wonen, ben ik nooit echt 'begeistert' geraakt van der Heimat. Ik heb altijd gevoeld dat dit geen echt thuis zou worden. Hoe prettig het ook was, de gedachte hier voor altijd te moeten blijven bezorgde me rillingen. Und warum denn?

Door oa de Duitse flexibiliteit. Uh, gebrek aan flexibiliteit bedoel ik dan. Alles wat buiten de regeltjes en tijdschema's gaat is een 'no-go'. Een vriendin wilde een keer een doosje aardbeien kopen bij een kraampje. De verkoopster stond te hangen in de deuropening. Het was vijf minuutjes voor  de officiĆ«le openingstijd. Mijn vriendin vroeg, of ze alvast een doosje aardbeien kon kopen. Je raadt het antwoord vast.

Ach, als ik dan toch bezig ben, dan ga ik nog maar even door. Ik heb ook genoeg van de manier waarop Duitsers menen dat ze overal recht op hebben. Krijgen ze dat recht niet, dan gaan ze staken. Het meest gehoorde woord op de radio? Streik. Lufthansa piloten, treinmachinisten, medewerkers van kinderdagverblijven, postbeambten en Amazon personeel deden het allemaal eens of meerdere malen afgelopen maanden. Rechten? M'n reet.

De topergernis is er eentje die echt iedere dag terug komt....en dat zijn de herbruikbare Duitse boodschappentassen. Ondingen! Ze hebben vaak ipv twee wel vier hengsels. Zodat je de tas dus lang en kort kan dragen. Raad je het al? Je pakt altijd twee ongelijken. Zoooo irritant. Vaak zijn de boodschappentassen ook nog van onhandig formaat, bijvoorbeeld te breed. Als je niet genoeg hebt, rollen je pakken melk door de tas heen. Heb je genoeg om de tas te vullen, dan is die verrekkeling niet meer te tillen.

Alleen de Lidl tas voldoet....op een puntje na. Hij heeft een klein stukje klittenband in het midden bovenin, zodat je nooit even snel iets in die tas kunt mikken. Je moet nl eerst het klittenband van elkaar aftrekken. En de 'fijne' eigenschap van klittenband is, dat het telkens weer vast klit. En je het dus diverse keren los moet trekken. Crimineel!

Het moge duidelijk zijn. We hebben het in Duitsland over het algemeen prima naar onze zin gehad. De echte ergernissen waren relatief klein. De irritatie over het winnen van het WK voetbal is onderhand een beetje gesleten. Helemaal nu de Duitse voetbaldames hun in Duitsland veronderstelde favorietenrol niet waar konden maken. Beetje gerechtigheid. De Duitse wielrenners in de Tour de France gun ik alles. Jaren werd er fantastisch gereden en zag geen Duitser er iets van op tv. Voor het eerst sinds jaren (door alle dopingellende) zendt de ARD weer live uit. Na vijf etappes al 3 Duitse overwinningen op zak: chapeau!

Duitsland: pittoreske dorpjes, prachtige kastelen en burchten, schitterend landschap. Betaalbaar uit eten en drinken. Heerlijke groenten en fruit van goede kwaliteit. En betaalbaar! Iets waar we in de Verenigde Staten alleen van konden dromen. Onovertroffen Kaiserbrotchen. De mensen zijn over het algemeen zeer beleefd, vriendelijk en behulpzaam. Het klimaat is fantastisch; terug te zijn in vier seizoenen was na 2 jaar Texas een waar genot. De schnitzels met pommes zijn oh zo lekker en okay...die curryworsten langs de snelweg zijn ook niet verkeerd. Bier en betaalbare wijn in overvloed. En ik had nooit gedacht dat ik voor 'Hugo' zou vallen, maar ik viel als een blok! Het was goed toeven hier. Maar er is een tijd van komen en zeker ook een tijd van gaan. Auf Wiederschnitzel!