expr:class='"loading" + data:blog.mobileClass'>

maandag 29 januari 2018

(Ketogeen) dieet? M'n reet...

Januari is voor veel mensen het startsein om te gaan diëten. Met kerst en oud & nieuw wordt er nog gauw van alles ingepropt wat vanaf 1 januari verboden is. Voor bepaalde tijd dan, want ik heb nog maar weinig mensen gehoord die een dieet hun hele leven volhouden.

Dit jaar met stip op nummer één, staat het Ketogeen dieet. Bij dit mateloos populaire dieet gebruik je vetten als energiebron. De bourgondische lekkerbek kan zijn hart ophalen: eieren met spek, volvette kazen, mayonaise, vette noten en slagroom mogen allemaal. Suikers en koolhydraten mogen daarentegen maar heel beperkt.

Omdat je er in korte tijd flink mee af kunt vallen, is het dieet ongekend populair. Niet alleen hier in Amerika, ook in Nederland zijn volksstammen aan het keto-en. Afvallen met vet eten, is dat dan de oplossing? Mijn persoonlijke mening is dat het weer eens korte termijn oplossing is voor het gros van de lijners.

Omdat het dieet voortkomt uit een medisch wetenschappelijk onderzoek uit de vorige eeuw, zou het dus goed en verantwoord zijn. Denkt de massa. Over vermoeidheid, ketogene griep en ernstig vitaminegebrek heb ik nog maar weinig mensen gehoord. Keep the eye on the price: afvallen! En het gewichtsverlies op de lange termijn is met dit dieet nog helemaal niet bewezen.

Wat is dat toch met al die diëten en dat mensen er toch maar voor blijven gaan? Wat heb ik in de loop van de jaren niet voorbij zien komen aan zogenaamde gezonde diëten: Brood-dieet, Montignac, Atkins dieet, Sonja Bakker etc. Tijdelijke oplossingen terwijl er echt een prima oplossing is, om op lange termijn op gewicht te blijven.

Ook ik begin langzamerhand gevoelig te worden voor gewichtstoename. Dat krijg je cadeau als je richting de vijftig loopt, het wordt er helaas niet beter op! Vooral als je niet meer kunt sporten zoals je gewend was door fysieke ongemakken, dan komt het erop aan dat je oplet op wat je eet. En voor iemand die graag lekker eet, valt dat niet altijd mee.

Dat Ketogene dieet is, net als alle andere diëten, niet aan mij besteed. Ik ben een echte koolhydraat liefhebber. Brood, rijst, pasta of aardappelen eet ik dagelijks. Daarbij houd ik ook van suiker. Af en toe een koekje of chocolaatje bij de koffie of thee wil ik niet missen. Honing op de boterham of een stuk fruit in de middag laat ik ook niet schieten.

Ooit gaf mijn vader me een boekje geschreven door Prof. Martijn Katan. Heerlijk hoe deze man al die voedingsmythes onderuit schoffelt. Het komt er op neer dat je eigenlijk van alles mag eten, maar dan wel met mate. Eureka, het Katan-dieet! Maar ja, eigenlijk doe ik daar mijn hele leven al aan...





donderdag 11 januari 2018

Racisme of onhandig?

Veel nieuws irriteert me momenteel. Als het even kan, wordt er van een mug een leger olifanten gemaakt. Goede initiatieven worden uit z'n verband gerukt. En het in een slachtofferrol kruipen is hopeloos populair.

Echt niet handig van H&M, dat donkere jongetje in een onschuldig bedoeld apentruitje... Zeker in de V.S. is racisme een open zenuw en er werd dus heftig op gereageerd. Enkele donkere sterren zeiden per direct hun samenwerking met het Zweedse modehuis op. Weglopen vind ik de weg van de minste weerstand. Niet echt een effectieve manier om een punt te maken, wat mij betreft.

In mijn jonge jaren, toen ik net bij de ABN Bank werkte, had ik ook ooit een 'akkefietje' met vermeend racisme. De hal stond propvol ongeduldige mensen die geld op wilde nemen en een donkere dame bleef maar onnodig lang bij mij aan de balie plakken. Het schoot niet op en het gezucht en gesteun van de mensen achter haar, was niet van de lucht.

In al mijn onhandigheid verzocht ik de donkere dame vriendelijk een beetje haast te maken omdat 'er nog mensen stonden te wachten'. Kapitale fout bleek later. Mevrouw droop af maar was de volgende ochtend al weer terug. Met haar grote, indrukwekkende, zwarte echtgenoot voorop. Ik moest op het matje komen.

Waar ik het lef vandaan haalde om te zeggen dat er 'nog mensen' stonden te wachten. De ogen van die donkere man schoten met scherp. Indringend vroeg hij mij, waarom ik zijn vrouw niet als mens zag. Die had ik niet aan zien komen, want ik bedoelde dat er 'nog meer' mensen stonden te wachten. De racisme kaart was gespeeld en wel door meneer. Mevrouw deed haar mond niet open.

Duizend maal excuses en spijt werden niet geaccepteerd door het echtpaar. Ze probeerden er een rechtszaak van te maken. Gelukkig hadden we destijds een slimme voorzitter bij de ABN Bank, Jan Kalff. Deze jurist maakte korte metten met het verhaal en het liep uiteindelijk met een sisser af. Geen kasassistent was bekend op het hoofdkantoor in Amsterdam, helaas was ik dat wel.

Maar daarmee was voor mij de kous niet af. Vanaf het moment dat de boel zogenaamd gesust was, voelde ik me onveilig in de bank. Mijn bureau stond zodanig dat ik met de rug naar de deur zat en ik zag dus niet wie er binnen kwam. Ik ben terecht of onterecht, heel erg bang geweest dat ik een kogel in m'n rug of achterhoofd geschoten kreeg.

Met de angst liep het uit de klauwen. Ik durfde na een avondopenstelling niet meer alleen bij de bushalte te wachten en werd naar een andere bushalte gereden door een collega. Doodsbang was ik. Ik heb uiteindelijk de stoute schoenen aan getrokken en gesolliciteerd bij een andere bank. Goddank werd ik direct aangenomen, probleem opgelost.

Met dit verhaal wil ik mijn knulligheid niet goedpraten. Ik heb me als twintig jarig grietje gewoon niet goed uitgedrukt en daarvoor heb ik meerdere malen mijn excuses aangeboden. Mijn lesje had ik wel geleerd maar de boze meneer wilde er duidelijk meer van maken en liefst een slaatje uit slaan. Daarmee ging híj dan weer te ver.

Fouten maken is menselijk en soms moet je op de blaren zitten. Maar om zaken onnodig op de spits te drijven is niet fair, vind ik. Ach, misschien was de boze zwarte meneer die in de bres sprong voor zijn vrouw, zijn tijd ver vooruit. Het past namelijk helemaal in de tijdsgeest van nu.